عمرابن عبد العزیز ابن مروان ابن حکم، هشتمین خلفای بنی امیه بود لکن با قبلی ها یش فرق
میکرد آ د م معتد ل بود با آل علی (ع) ظا هراً خصو متی ند اشت سب ولعن حضرت علی(ع) را را برداشت وقد غن کرد وحتی فد ک را بر گردا ند.
ومحسّنا تی برای اوذکر شد ه است لکن این هم غاصب بود چون در زمان اما م با قر(ع)بود
وحق خلا فت با اما م با قر(ع) بود .
بهر حال گفته شده: روزی عمرابن عبد العزیز برای نما زعید به مصلّی رفت ، بعد از
نماز عرض کرد : خد ا یا مرا مشمول رحمت خود گردان چون خودت فرموده ای (ان رحمة الله
قریب من المحسنین) واگر ازمحسنین نیستم ازصا ئمین هستم که فرموده ای(والصائمین.....
اجراً عظیما) واگرازصا ئمین هم بشما رنیا یم امید است که ازمؤ منین محسوب شوم که فرموده
ای (وکان بالمؤمنین رحیما) واگرازمؤمنین هم نبا شم داخل در اشیاء هستم که فرمود ه ای :
(رحمتی وسعت کل شئ) واگر چنین هم نبا شم پس از مصیبت زدگا نم زیرا مصیبتی با لا تراز
محرومی رحمت تو نیست ودر باره ای مصیبت زدگان فرموده ای :(والذین اذا اصابتهم ......
اولئک علیهم صلوات من ربهم ورحمه واولئک هم المهتدون) . (منتخب التوا ریخ ص 456 )
موضوع مطلب : 
