پیامبر اعظم(ص) در یک نگاه   
معصوم اول :نام :
محمد، احمد (ص)
لقب معروف :
رسول الله ، خاتم پیامبران
کنیه:
ابوالقاسم
پدر و مادر:
جناب عبدالله ، حضرت آمنه
وقت و محل تولد:
طلوع فجر روز جمعه 17 ربیع الاول سال 571 میلادی (چهل سال قبل از بعثت ( در مکه
وقت و محل رحلت و مرقد شریف :
روز دوشنبه 28 ماه صفر سال 11 هجرت ، در مدینه در سن 63 سالگی رحلت نمود، مرقد شریفش ، در مدینه ، کنار مسجدالنبی است .
دوران عمر:
سه بخش ،
1- قبل از نبوت (چهل سال)
2- بعد از نبوت در مکه (13 سال )
3- بعد از هجرت از مکه به مدینه ، و تشکیل حکومت اسلامی (حدود ده سال )

داستانهایی از چهارده معصوم _ محمدی اشتهاردی

القاب پیامبر(ص) در قرآن   
قرآن کریم، لقب ها و صفت های زیادی را برای پیامبر اکرم (ص)بیان فرموده است: از جمله:
ـ احمد: … مبشّراً برسول یأتی من بعدی اسمه أحمد…؛مژده می دهم که بعد از من، رسول بزرگواری که نامش احمد است، بیاید .(سوره صف،ایه 6)
ـ محمد:«محمد رسول الله».(سوره فتح،ایه 29) واین لقب در قسمت های دیگر قرآن هم آمده است: (سوره آل عمران،ایه 144و سوره محمد، ایه 2 و سوره احزاب،ایه 40)
ـ عبداللّه: …و انّه لمّا قام عبداللّه یدعوه…؛ و چون بنده خاص خدا(محمد (ص)قیام کرد، در حالی که خدا را می خواند .(سوره جن،ایه 19)
ـ خاتم النبیین: …و لکن رسول الله و خاتم النبیین… .(سوره احزاب،ایه 40)
ـ دارنده خلق بزرگ: …و إنّک لعلی خلق عظیم… .(سوره قلم،ایه 4)
ـ رحمة للعالمین: …و ما أرسلناک إلاّ رحمةً للعالمین…؛و [ای پیامبر] ما تو را نفرستادیم،مگر اینکه رحمتی برای جهانیان باشی .(سوره انبیاء،ایه 107)
ـ صاحب کوثر: …انّا اعطیناک الکوثر… .(سوره کوثر،ایه 1)
ـ دارای سعه صدر: الم نشرح لک صدرک؛ایا ما به تو شرح صدر (و بلندی همت) عطا نکردیم . (سوره انشراح،ایه 1)
ـ قرار داشتن بر راه مستقیم الهی: انّک علی صراط مستقیم .(سوره زخرف،ایه 43)
علی اکبر پناهی ، مجله بشارت ، بهمن و اسفند 1386 ، شماره 63

پیامبر اعظم(ص) از لسان خودش   
پیامبر خدا صلی اللّه علیه وآله در مورد خودشان چنین می فرمایند :
من، تربیت شده خدا هستم و علی، تربیت شده من است.
من، پشت و پناه مسلمانان هستم.
زمانی که مردم بر انگیخته شوند، من نخستین کسی هستم که [از گور] بیرون می آید و آن گاه که به پیشگاه خدا در آیند، من خطیب آنان هستم و هرگاه نومید شوند، من نوید دهنده ایشانم.
خودستایی نیست؛ من جلودار پیامبرانم. خودستایی نیست؛ من خاتم پیامبرانم. خودستایی نیست؛ من نخستین شفاعت کننده و نخستین کسی هستم که شفاعتش پذیرفته می شود.
من، نخستین کسی هستم که دَرِ بهشت را می کوبد.
من نخستینِ مردم در آفرینش هستم و آخرینِ آنان در برانگیخته شدن [به پیامبری ].
پیامبر خدا صلی اللّه علیه وآله: پنج چیز به من داده شده که به هیچ یک از پیامبرانِ پیش از من، داده نشده است: به سوی [همگان، از] سفید و سیاه و سرخ فرستاده شده ام؛ زمین برای من، پاک کننده و سجده گاه قرار داده شده؛ با رعب و وحشت، یاری داده شده ام؛ غنائم برای من حلال شده، در حالی که پیش از من، برای هیچ کس (یا: هیچ پیامبری) حلال نبوده؛ و سخنان جامع، به من عطا شده است.
برگرفته از پیامبر اعظم(ص) از نگاه قرآن و اهل بیت ص 231 – 235 ( محمدی ری شهری )

پیامبر اعظم از منظر امام علی (ع) 
امام علی(ع) در وصف رسول اکرم(ص) فرمودند:
خداوند، انسانی بهتر از محمّد صلی اللّه علیه وآله نیافریده است.
از زمانی که پیامبر صلی اللّه علیه وآله از شیر گرفته شد، خداوند، بزرگ ترین فرشته از فرشتگان خود را همدم او گردانید و آن فرشته، او را شب و روز در راه بزرگواری ها و خوی های والای انسانی حرکت می داد .... هر سال، در کوه حِرا اقامت می کرد و من او را می دیدم و کسی جز من، او را نمی دید. آن روزها، [اهل ] هیچ خانه ای به اسلام درنیامده بود، مگر پیامبر صلی اللّه علیه وآله و خدیجه(ع) و من سومینِ آنان بودم. نور وحی و رسالت را می دیدم و رایحه نبوّت را می بوییدم.
هنگامی که وحی بر ایشان نازل شد، من فریاد شیطان را شنیدم و عرض کردم: ای پیامبر خدا! این چه فریادی است؟
فرمود: این، شیطان است که از پرستیده شدنش مأیوس شده است. آنچه من می شنوم، تو هم می شنوی و هر چه من می بینم، تو هم می بینی، جز این که تو پیامبر نیستی، بلکه تو وزیر و دستیاری، و تو در راه خیر و صلاح هستی .
او مأموریتِ خود را آشکار ساخت و پیام های پروردگارش را ابلاغ کرد. پس خداوند، به وسیله او، میان مردم صلح و آشتی برقرار نمود و راه ها را امن ساخت و از خونریزی ها جلوگیری کرد و دل های کینه توز را به یکدیگر الفت داد، تا آن گاه که یقین (مرگ) به سراغش آمد.
برگرفته از کتاب پیامبر اعظم(ص) از نگاه قرآن و اهل بیت ،ص236 -238 (محمدی ری شهری )